ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΤΡΙΝΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΑΠ

Επαναφέρω για ακόμη μια φορά την πρόταση που έχω καταθέσει όσον αφορά την διαχείριση της ΔΕΥΑΠ με αφορμή τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης που κάνουν λόγο για προγράμματα συρρίκνωσης υπηρεσιών των Δήμων της χώρας. Είναι υποχρέωση όλων μας να κάνουμε το ελάχιστο που μπορούμε για να διατηρήσουμε τουλάχιστον το νερό που πίνουμε ως ένα κοινωνικό αγαθό πριν να είναι πολύ αργά.

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την πρόταση του Πατρινού Απόστολου Ζέρβα, σχετικά με πρόταση του που έχει καταθέσει για την αυτοδιαχείριση της Δ.Ε.Υ.Α. Πάτρας.

 

Μπορούμε στην περίοδο της κρίσης να αντισταθούμε, βελτιώνοντας παράλληλα τη ζωή μας; Η απάντηση είναι ΝΑΙ, αν βέβαια υπάρχει διάθεση και σχεδιασμός, πρωτίστως για τα πιο κοντινά μας πράγματα όπου οι λύσεις μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα χωρίς πολύπλοκες αναλύσεις από άλλα κέντρα που πολλές φορές γίνονται μόνο για να μας μπερδεύουν.

Στο πλαίσιο αυτό καταθέτω μια πρόταση προς τους Συμπολίτες μου Πατρινούς και τους συναδέλφους μου εργαζόμενους στην ΔΕΥΑ Πάτρας.

Προτείνω την Αυτοδιαχείριση της ΔΕΥΑ Πάτρας από τους εργαζόμενους σε αυτήν.

Με αυτό τον τρόπο οι συμπολίτες μου θα έχουν πολλαπλά οφέλη, όπως :

·         Ποιοτικότερες υπηρεσίες

·         Πολύ φθηνότερο τιμολόγιο

·         Θέσεις εργασίας

·         Διαφάνεια στην λήψη των αποφάσεων

Η διαχείριση μέχρι σήμερα γίνετε από το ΔΣ το όποιο ορίζεται από την Δημοτική πλειοψηφία ( ουσιαστικά από τον Δήμαρχο )

Και απαρτίζεται από ανθρώπους που είτε δεν έχουν γνώση του αντικείμενου η εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες

Εκατομμύρια ευρώ διαθέτουν σε εργολάβους και σε προμηθευτές ακλουθώντας την συνταγή του ξεπουλήματος οι μέχρι τώρα διοικήσεις της.

Μια ματιά στο πρόγραμμα «Διαύγεια» θα σας πείσει.

Δεν είναι προβληματική επιχείρηση η ΔΕΥΑΠ

Πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την διαχείριση της ΔΕΑΥΠ στα χέρια τους πριν προλάβει να την παραδώσει η κυβέρνηση στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων.

Η ορθή διαχείριση του νερού βρίσκεται στον πυρήνα μιας τέτοιας δράσης που συνδέεται με το σεβασμό προς το περιβάλλον και την προστασία των φυσικών πόρων μέσα από τη δημόσια, τη μη κερδοσκοπική, δημοκρατική και με κοινωνικό έλεγχο ορθολογική χρήση του.

Κάτι το οποίο για έμενα είναι παραπάνω από σίγουρο

Η απάντηση είναι μια και μόνη: ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ!

Η ΔΕΥΑ ΠΑΤΡΑΣ θα ενταχθεί στο «ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας» με σκοπό να ξεπουληθεί και η διαχείρισή της (management) σε γνωστές πολυεθνικές εταιρίες. Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΥΑΠ θα σημάνει για τη πόλη μας, όπως και όπου εφαρμόστηκε το μοντέλο αυτό, ότι το νερό από κοινωνικό αγαθό θα μετατραπεί σε εμπορικό προϊόν με καταστροφικές και ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο και το φυσικό περιβάλλον. Για να προλάβουμε και να εμποδίσουμε την προοπτική αυτή προτείνω την Αυτοδιαχείριση.

Να αναλάβουν οι εργαζόμενοι την πρωτοβουλία για το συντονισμό της δημιουργίας ενός νομικού προσώπου, κοινωνικού χαρακτήρα, το οποίο θα αναλάβει την διαχείριση του νερού της πόλης και όχι από κάποια πολυεθνική εταιρεία.

Ή ακόμα να συσταθεί μια εταιρεία λαϊκής βάσης, κοινωνικού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την συμμετοχή των Πατρινών απ’ όλες τις Δημοτικές ενότητες που υδροδοτούνται από την ΔΕΥΑΠ, έτσι ώστε να διασφαλισθεί ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα συμφέρον, εγχώριο ή ξένο, να κερδοσκοπήσει από το νερό μας και να κάνει παιχνίδια με την δημόσια υγεία και το περιβάλλον της περιοχής μας.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση του νερού δημιουργώντας μία υπηρεσία ύδρευσης πραγματικά δημόσια, κοινωνική και μη κερδοσκοπική.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ

Ύστερα από δεκαετίες ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης, πόλεις στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο εγκαταλείπουν την ιδιωτική διαχείριση:

Βρυξέλλες ,Βερολίνο, Μόναχο, Στουτγάρδη, Παρίσι, Γκρενόμπλ, Μπορντώ, Τουλούζ, Μονπελιέ, Μασσαλία, Λιλ, Βρέστη, Μπουένος Άιρες, Ατλάντα, Γιοχάνεσμπουργκ, Κοτσαμπάμπα κλπ

Παγκόσμια, όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό, αυτό έγινε στο βωμό του κέρδους, παρόλο που είναι ένα αγαθό σε έλλειψη και απαιτείται ορθολογική διαχείρισή του.

Γιατί εγκαταλείπεται η ιδιωτικοποίηση;

1.    Γίνεται συνεχής και αυθαίρετη αύξηση των τιμολογίων. Σε κάποιες περιπτώσεις μέσα σε λίγα χρόνια οι τιμές επταπλασιάστηκαν.

2.    Οι απώλειες νερού στα ιδιωτικά δίκτυα λόγω ελλιπούς συντήρησης είναι τεράστιες, 17 έως 27%. Στα δημόσια είναι 3 έως 12%.

3.    Οι ιδιωτικές εταιρείες, μέσω υπεράντλησης και στυγνής εκμετάλλευσης, καταστρέφουν τις πηγές και τον υδροφόρο ορίζοντα.

4.    Εξοικονομούνται χρήματα μέσω της επιστροφής των κερδών των εταιρειών στους πολίτες με μείωση των τιμολογίων ή και διοχέτευσή τους σε επενδύσεις για καλύτερη ποιότητα νερού.

5.200 δισ. μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού πωλούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως. Οι πολυεθνικές κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά αξίας 60 δισ. € μέσω μια μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημοσίου συστήματος ύδρευσης. Ταυτόχρονα, άνοιξαν το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του συστήματος ύδρευσης, ώστε να προκύψουν κέρδη και από το υπόλοιπο κομμάτι της αγοράς, που δεν καλύπτεται από το εμφιαλωμένο νερό.

ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ

Μια δύσκολη ιδέα;

Ναι, αλλά είναι ταυτόχρονα εφικτή και κοινωνικά δίκαιη.

Όλες οι δύσκολες μάχες κερδήθηκαν όποτε το «Εμείς» ήταν πάνω από το «Εγώ» (Στρατηγός Μακρυγιάννης)

Ολόκληρη η ιστορία της ανθρωπότητας επιβεβαίωσε τον Victor Hugo, ότι: «Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα που έχει ωριμάσει»…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΖΕΡΒΑΣ